นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
74
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
74
หมวด : ซึ้งกินใจ
อัปเดตล่าสุด : 28 ต.ค. 59 / 15:43 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
รอบรัวอผมเป็นรอบรัวเล็ๆที่อยู่้วยัน
5 น มีพ่อ แม่ ลูายอย่าผมและน้อสาวอมแ่นหัวี เรียนเ่
่าาพี่ายอเาอย่าผมที่เป็นเ็้ำั้น หัวไม่ี ี้ื้อ แถมยัเ้าู้
ใ้เินเ่ ับพี่สาวที่หนีออาบ้านไปอยู่ับผู้ายมีลูเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
แม้ว่าภายหลัพ่อับแม่อพวผมะทะเลาะันแล้วแยันอยู่็าม
แ่พวเรา็ยัไปมาหาสู่ันอยู่เสมอ รวมถึน้อสาวอผม เธอมีื่อว่า โบนัส
เธอเป็นเหมือนโบนัสั้นยออนเป็นพ่อและแม่อผม เป็นทั้วามหวัอรอบรัวแม้ว่าะเป็นแ่เ็ประถม็าม
เธออยเือนผมให้ทำารบ้าน พอผม้ำั้น เธอ็ถามผมว่าทำไม้อให้แม่ร้อไห้
อนนั้นผมน้ำาปริ่มๆเลยทีเียว ผมึัสินใว่าผมะพยายามใหม่ให้ไ้มาว่าเิม
ผมมีหน้าที่รับเธอาโรเรียน พาไปหาพ่อแล้วส่เธอลับถึมืออแม่
ผมทำเป็นประำทุวันนผมไม่รู้ว่า
หน้าที่ที่ผมทำอยู่เป็นประำนั้นะนำพาเธอเ้าสู่วามาย
“ โรม... ”
ในะที่ผมำลัเลี้ยวเ้าบ้าน
ไ้มีรถยน์วิ่มา้วยวามเร็วสู่อนะพุ่เ้านท้ายมอร์เอร์ไ์อผมเ้าอย่าั
ร่าอผมลอยไปพร้อมๆับมอร์เอร์ไ์่อนที่หัวอผมที่สวมหมวันน็ออยู่ะระแทพื้นอย่าแร
หมวันน็อรอรับหัวอผมไว้อย่าี แ่ถึแบบนั้นหัวอผม็ยัมึน
ผม่อยๆพยุัวลุึ้น่อนะถอหมวันน็อออให้เห็นอะไรไ้ถนัามาึ้น
ผมแทบ็อเมื่อเห็นร่าอน้อสาวอผม
แนับาอเธอหัไปนล่ะทิศนล่ะทา มีเลือออมาาหัว
าเหลือึ้นไปนเป็นสีาว
แม่อผมำลัร้อไห้และพวไทยมุที่ามมาูเหุาร์ที่เิึ้น
ส่วนนที่นน้ออผมยัมอูอยู่บนรถอย่าล้าๆลัวๆ
ผมทำอะไรไม่ไ้แม้แ่เรียรถพยาบาลให้
เพื่อนบ้านอผมรีบนำร่าอเธอส่ถึโรพยาบาลที่ใล้ที่สุทันที
พ่อรีบมาหาแม่ที่หน้าห้อุเินพลามอเ้าไปในห้อนั้นอย่ามีวามหวัว่าลูสาวอเาะ้อลับมา
แ่ผมรู้ว่าไม่มีทาอีแล้ว มันเป็นเพราะผมเอที่พาเธอมาาย แ่ผม็แอบหวัไว้เหมือนันว่าเธอะลับมา
“ หมอเสียใ้วยรับ ”
ทันในั้น ผม็เห็นนเป็นพ่อเป็นแม่หัวใสลายลเป็นรั้แรในีวิ
หมอระบุว่าระูอเธอหัทิ่มปอ นั่นเป็นสาเหุสำัในารายอเธอ
ผมนึถึภาพที่ัวเอสวมหมวันน็ออย่าีส่วนน้อสาวอผมที่นั่้อนท้ายไม่มีหมวันน็อหรืออะไรที่ป้อันเธอไ้เลย
แ่เป็นเธอเอที่ถูรถนเ้าเ็มๆร่าอเธอ แม้ว่าเธอะใส่หมวันน็อ
แ่ารที่ระูหัทิ่มลไปในปอนานั้นไม่มีเรื่อมือใๆหรือแม้แ่เรื่อป้อันะมาปป้อและยื้อีวิน้อสาวอผมเอาไว้ไ้
ผมมอพ่อแม่ที่โทรศัพท์บอาิๆว่าหลานรัอพวเาไ้เสียีวิลแล้ว
ผมว่าพวเาใันเอามาๆ
หลัานั้น็มีแ่วามเียบ
พ่อแม่อผมไม่ไ้ล่าวโทษผมว่าเป็นสาเหุที่ทำให้ลูสาวสุที่รัอพวเา้อาย
แ่พวเาร้อไห้ ร้อไห้้ำแล้ว้ำเล่า แม่เอ็วนล้มพับเป็นลมไปหลายรอบ ส่วนพ่อ็พยายามทำัวเ้มแ็่อหน้าแม่แม้ว่าัวเอะร้อไห้ไป้วย็าม
ส่วนัวอผม็มิ่ลสู่วามรู้สึผิแบบเียบๆ อีเพียไม่ี่เมรเท่านั้น
เธอ็ะไ้เ้าสู้อ้อมออแม่ที่เธอรัมาที่สุในีวิ
แ่ผม็ล้มเหลวในารที่ะส่น้ออผมให้ไปถึุหมาย
ไม่ว่าเวลาะผ่านไปนานเท่าไรผม็ยัเป็นนไม่เอาไหนอยู่ี...
านรน้ำศพอน้ออผมถูัึ้นโยมีเสียร้อไห้อพ่อับแม่เป็นระยะๆ
าิอผมเริ่มมาที่านบาส่วน
แล้วะมีาิามมาสมทบอีเพราะพวเาอยู่ที่เียใหม่ มาไม่ถึภายในวันนี้แน่ๆ
ผมมอน้าที่ำลัปลอบวัพ่อับแม่อผมอย่าใล้ิพลาิอะไรบาอย่า
“ ผมอยาออบวให้น้อรับ
อยาน้อยอแ่่วปิเทอมให่ ”
พ่อแม่พยัหน้าให้ผมเบาๆแ่ว่าะเรียยมพร้อมเป็นวันมะรืน
าิๆอผมลับมาาเียใหม่แล้ว
ผมมอพี่สาวที่เป็นลูพี่ลูน้ออัวเอท่าทาอิโรย
พ่อับแม่อผมพูับเธอไปร้อไห้ไป โยที่พี่อผมเพียรับฟัแล้วเ้ามาราบศพอย่าสบ
บารั้ผม็อยาหาที่ระบายบ้า
ผมเล่าเหุาร์ที่เิึ้นให้พี่ฟั พี่อผมเพียแ่รับฟั แล้วมอรูปหน้าศพน้ออผมอยู่นาน เธอใ้เวลาราบศพนานว่าใร ราวับพยายามะสื่อสารับน้ออผม ผมมารู้ทีหลัว่าเธอไม่ไ้นอนเพราะออเินทามาาอยอินทนนท์ลมาอย่า่อเนื่อถึที่วั ถึแบบนั้นเธอ็ยัมา่วยาน
ผมออบวในืนนั้นพลามอนที่นน้ออผม
เานาิๆมาที่วัเพียรั้เียว
หลัานั้นผม็ไม่เห็นเามาที่วัอีเลยแม้แ่ในวันเผา
น้ออผมอยู่มรมไวโอลิน
เธอเล่นเ่มา ในวันเผาอเธอ เพื่อนๆพาันมาเล่นไวโอลินไว้อาลัยให้
ผมมอเพื่อนอเธอที่อ่านประวัิเธอไปร้อไห้ไป
ไม่ว่าะับใรเธอ็เป็นที่รัอทุนเสมอ
อบุโะา
เธอนนี้ล้ำ่าว่าสิ่ไหน
ือวามหมายอลมที่หายใ
ทั้ีวิมัน้อารเพียเธอ
ผมฟัไวโอลินที่ำลัถูบรรเลอย่าโศเสร้า
หลายๆนเริ่มร้อไห้ แ่ผมไม่ไ้ร้อ ไม่ว่าะเมื่อไร
น้ออผมะมีเลือเนื้อหรือเป็นเพียเถ้าระู น้ออผม็ือน้ออผมอยู่ีและไม่ว่าเมื่อไร ผมะมีเธอเสมอ ในหัวใอผมนั่นแหละ
นว่าผมะาย อย่าน้อย็ยัมีน้อเีย้าในหัวใอผมเสมอ
แม้ว่าทาะอีแสนยาวไล
ไลแ่ไหน็ไม่ท้อ
แ่มีเราอยู่้าันแ่เท่านั้น
เพียแ่สอเรา
ผลงานอื่นๆ ของ lompeantid ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ lompeantid
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น